مقدمه

باسمه تعالي

عزيزاني که مباحث استاد طاهرزاده را دنبال مي‌کنند لازم است موضوعِ به فعليت‌رساندن باورهايي را که در دل مباحث به‌دست مي‌آيد از نظر دور ندارند. دوستان همواره مي‌‌گويند با مباحث مطرح‌شده به خوبي متوجه حقانيت دين و دستورات آن مي‌شويم ولي چرا نمي‌توانيم نتيجه‌ي لازم را بگيريم و «دانايي» ‌هايمان به «دارايي» تبديل نمي‌شود؟ مباحثي که در پيش رو داريد راهي است جهت تحقق امر فوق، تا إن‌شاءالله وارد عالَم قلب شويم و از دينداري خود ميوه‌هاي شيرين بچينيم.

وقتي دل انسان راه نيفتد و گرفتار باشد، عقل او که از جلوه‌هاي دل اوست، گرفتار است و نمي‌تواند کار خود را درست انجام دهد و حق و باطل را درست تشخيص دهد. متأسفانه آن‌طور که بايد و شايد در موضوع دل و قواعد آن کار نمي‌شود و از اسرار عميق آن که ما را متوجه راه‌هاي ناگشوده مي‌کند، محروم هستيم. در مباحثي که پيش رو داريد روشن مي‌شود که غفلت از دل همان جهل به خود است، همان تذکري که امام الموحدينu فرمودند: «مَنْ جَهِلَ نَفْسَهُ كَانَ بِغَيْرِ نَفْسِهِ أَجْهَل‏»[1] کسي که به خود جاهل است به غير خود جاهل‌تر است.

در اين کتاب سعي‌شده راه‌هاي عملي ورود به عالم قلب نشان داده شود تا از طريق قلب بتوان به عوالم غيب و ملکوت نزديک شد و از انوار آن عالم بهره‌مند گشت.

استاد مباحث کتاب را طي 22 جلسه شرح داده‌اند که خوب است عزيزان در کنار مطالعه‌ي کتاب از آن شرح‌ها استفاده نمايند.

اميد است عزيزان بتوانند دل خود را به سوي عوالم بيکرانه‌ي هستي سير دهند و با حقايق آن عالم مأنوس گردند، از اين به بعد نتيجه‌ي کار به همّت ما بستگي دارد.

[1] - تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، ص 233.